Dag 3
22 juli 2017 - Funtana, Kroatië
Vanmorgen om kwart over 7 zat ik al voor de tent. Robert volgde een uurtje later en Giovanni dreef rond 10 zijn bed uit. Allemaal heel goed geslapen.
Eerst maat ontbeten en toen de ochtend ingevuld met niks doen. 'S middags zijn de mannen gaan zwemmen en ik heb heerlijk voor de tent gezeten...niks doen.
Beetje aan het einde van de middag zijn we gaan midgetgolfen. Heerlijk in de schaduw met de zee op de achtergrond, je kan het slechter treffen. Daarna eerst een bal gescoord in de winkel voor morgen in zee of het zwembad.
Begin van de avond eerst staan zeuren bij de receptie dat we onze ID kaarten terug willen welke ingenomen waren als onderpand bij het inchecken. Blijkbaar moest je eerst de toeristen belasting betalen en kon je ze daarna meenemen, in plaats dat ze dat bij het inchecken aangeven........maar goed ze zijn weer in ons bezit.
'S avonds de lokale snackbar opgezocht en zo toeristisch als het hier is...Robert blij want er waren frikandellen. Het was prima eten daar en je zat op de boulevard naast de zee.
Bij de tent aan de koffie en thee en voor ehbo gespeeld.
De weg voor onze tent is steil, perfect voor kinderen om met de step/loopfiets enz vanaf te racen. We, onze buren en wij, hadden al gezegd tegen elkaar als er iemand valt dan ligt hij/zij echt helemaal open..... en ja hoor boem gil huil.....een jongedame had de weg van heel dichtbij gezien.
Iederéén gelijk uit de tent, ik ook met een natte handdoek, om haar op te vangen. Flink wat bloed voor ons zegt dat niet zoveel maar voor een kind des te meer. Het meisje was een Nederlandse dus ik kon met haar praten. Eerst maar eens schoongemaakt en gedept om er achter te komen waarvan het bloed vandaan kwam. Het leek inderdaad erger als het was. Het een en ander aan schaafwonden en een flinke bloesneus. Papa kwam eraan en zijn naar de eerste hulp gegaan. We hebben ze later nog gesproken en ja het deed zeer maar zover ze konden zien was er niks gebroken.
Dit is het mooie van een camping, iedereen helpt ongeacht nationaliteit, al was het met een zakdoekje of een jodiumspray.
Nu is het wachten op het volgende slachtoffer die de weg zal eisen.
De rest van de avond eigenlijk niks gedaan behalve douchen.
Eerst maat ontbeten en toen de ochtend ingevuld met niks doen. 'S middags zijn de mannen gaan zwemmen en ik heb heerlijk voor de tent gezeten...niks doen.
Beetje aan het einde van de middag zijn we gaan midgetgolfen. Heerlijk in de schaduw met de zee op de achtergrond, je kan het slechter treffen. Daarna eerst een bal gescoord in de winkel voor morgen in zee of het zwembad.
Begin van de avond eerst staan zeuren bij de receptie dat we onze ID kaarten terug willen welke ingenomen waren als onderpand bij het inchecken. Blijkbaar moest je eerst de toeristen belasting betalen en kon je ze daarna meenemen, in plaats dat ze dat bij het inchecken aangeven........maar goed ze zijn weer in ons bezit.
'S avonds de lokale snackbar opgezocht en zo toeristisch als het hier is...Robert blij want er waren frikandellen. Het was prima eten daar en je zat op de boulevard naast de zee.
Bij de tent aan de koffie en thee en voor ehbo gespeeld.
De weg voor onze tent is steil, perfect voor kinderen om met de step/loopfiets enz vanaf te racen. We, onze buren en wij, hadden al gezegd tegen elkaar als er iemand valt dan ligt hij/zij echt helemaal open..... en ja hoor boem gil huil.....een jongedame had de weg van heel dichtbij gezien.
Iederéén gelijk uit de tent, ik ook met een natte handdoek, om haar op te vangen. Flink wat bloed voor ons zegt dat niet zoveel maar voor een kind des te meer. Het meisje was een Nederlandse dus ik kon met haar praten. Eerst maar eens schoongemaakt en gedept om er achter te komen waarvan het bloed vandaan kwam. Het leek inderdaad erger als het was. Het een en ander aan schaafwonden en een flinke bloesneus. Papa kwam eraan en zijn naar de eerste hulp gegaan. We hebben ze later nog gesproken en ja het deed zeer maar zover ze konden zien was er niks gebroken.
Dit is het mooie van een camping, iedereen helpt ongeacht nationaliteit, al was het met een zakdoekje of een jodiumspray.
Nu is het wachten op het volgende slachtoffer die de weg zal eisen.
De rest van de avond eigenlijk niks gedaan behalve douchen.
Gr. Pa